Erdem Aslan - Erdem Kelimesinin Felsefedeki Etkisi
Erdem Kelimesinin Felsefedeki Etkisi Felsefede erdem kavramı, ahlaki olarak doğru olanı yapıp yanlış olanı yapmamaktır. Erdem kavramı, felsefe tarihinin başlangıcından beri yer alır. Erdem, insanın kendini aşma gücüdür. Kendini aşmak, evrensel oluşuma, her an biraz daha artan bir çapta katılmak demektir. İnsanın kendini aşması, sürekli olarak kendini geliştirmek anlamına gelir. Erdem kavramı, Antik Yunan'da ahlâki bir kullanıma kavuşmadan önce “bir varlığın yerine getirmesi gereken işlevi en iyi biçimde yerine getirmesi” olarak anlaşılıyordu. Erdem, esas olarak üstünlük, mükemmelliktir. Eskiden kullandığımız “fazilet” kelimesinin etimolojisinin de işaret ettiği gibi o bir “fazlalık”tır; gereksizlik anlamında bir fazlalık değil de üstünlük, mükemmellik anlamında bir fazlalıktır. Erdem (arete) kelimesi bir varlığın doğasının, özünün gerektirdiği şeye sahip olmasını, bu şeyin onda üstün ve mükemmel bir durumda bulunmasını onun erdemi olarak tanımlayabiliriz. Felsefeciler, erdemi farkl